Przy ul. Szersznika 8 pojezuicki kościół Świętego Krzyża z l. 1781-89 o interesującej barokowej elewacji. Obok dawny konwikt zakonny. Wnętrze barokowe. Złocone rzeźby aniołów i świętych.
Już za murami średniowiecznego Cieszyna, przy ul. Londzina piętrowy barokowy zespół klasztorny z halowym kościołem Wniebowzięcia NMP ufundowany w 1697 przez starostę książęcego Adama Borka zakonowi bonifratrów. Pierwotny, wg proj. Michała Kleina, przebudowany został wg proj. Józefa Drachny (1798) i rozbudowany wg proj. Antoniego Jonkischa (1888). Nawa sklepiona kolebkowo z lunetami. Na uwagę zasługuje wystrój rzeźbiarski, zwłaszcza ołtarza głównego (dzieło Jana Jerzego Lehnerta z Opawy – 1734) z obrazem Wniebowzięcia NMP pędzla Ernesta Bayera (1743). W ołtarzach bocznych piękna rokokowa snycerka. Ambona z 1712 wykonana przez Macieja Weissmanna. Polichromia z l. 1978-79 wykonana przez P. Jakubczyka z Krakowa. Fasada kościoła klasycyzująca.
Obok renesansowy kościół Świętej Trójcy o gotyckim portalu i z renesansową rozetą, pierwotnie świątynia protestancka (do 1654), we wnętrzu 5 epitafiów z XVII w. Wieża z 1864, w której dzwon z 1641. Na nim herb miasta z orłem piastowskim fundacji księżnej Elżbiety Lukrecji. Kościół przebudowany w XIX w., ołtarz z okresu regencji z obrazami F. Dobischowskiego z XIX w. („Chrzest Święty” i „Bóg Ojciec”). Nawa sklepiona kolebkowo z lunetami. Chór muzyczny z przełomu XVIII i XIX w.
Przy ul. Kochanowskiego 14 d. konwikt fundacji Karola Celesty z 1796 zrealizowany wg proj. Floriana Jilga (dziś Urząd Miejski w Cieszynie), klasycystyczno-empirowy budynek z 1824 z dachem mansardowym z lukamami.
W pobliżu (ul. Wyżna Brama) 2 klasycystyczne zajazdy – „Pod Królem Polskim” i „Pod Trzema Murzynami”. Obecnie domy mieszkalne.
Na przedmieściu Wysokiej Bramy w 1709 zezwolono protestantom na budowę nowej świątyni, jedynej na Górnym Śląsku. Kościół zrealizowano wg proj. arch. opawskiego Jana Jerzego Hausruckera. Wieża pochodzi z 1750, nawa główna zakończona jest półkoliście. Znajduje się tu ołtarz barokowy z 1766 oświetlony z trzech pionów okien. Obraz w kartuszu „Ostatnia wieczerza” jest kopią oryginału Macieja Vincentego Juana wykonaną przez Fryderyka Oesera z Lipska. Przestrzenie między filarami w nawach bocznych wypełniają galerie sklepione kolebkowo, zamknięte balustradą z pachołkami. Ambona z 1782 i podobnie jak ołtarz jest dziełem cieszyńskiego rzeźbiarza Józefa Prackera. Organy z 1923 firmy Karol Warker z Frankfurtu nad Odrą.
Obok kościoła d. szkoła ewangelicka z 1725. Jest to jednopiętrowy budynek o czterospadowym dachu. Tutaj Paweł Stalmach i Andrzej Cinciała tworzyli uczniowskie organizacje, które doskonaliły członków w języku polskim.
Przy ul. Limanowskiego w głębi założenia ogrodowego klasycy-styczna rezydencja magnacka z 1794 pałac Larischów w kształcie litery „C” utrzymany w stylu Ludwika XVII (wejście od ul. Regera 6). Kapitalny remont pałacu-muzeum w l. 1991-97.
Od 1931 Muzeum Miejskie, ze zbiorami Leopolda Szersznika i jego następców, Towarzystwa Ludoznawczego, kolekcjami d. muzeum miejskiego i zbiorami Brunona Konczakowskiego. Od lat siedemdziesiątych stałe ekspozycje poświęcone są wnętrzom mieszczańskim okolic Cieszyna. Muzeum posiada działy: etnografii, archeologii, historii i sztuki oraz techniki. W dziale etnografii na uwagę zasługują meble ludowe z 2. poł. XIX w., kolekcje XIX-wiecznych strojów ludowych, srebrnej biżuterii, zbiór haftów ludowych od XVII w. W dziale sztuki i rzemiosła cieszyńskiego eksponaty od XVII do XIX w. (skrzynie, plakietki, wyroby srebrne, z cyny, szkła i porcelany). W dziale archeologii – eksponaty z wykopalisk na terenie grodziska w Starym Bielsku (XII-XVI w.) oraz Góry Zamkowej w Cieszynie. W dziale historii – eksponaty związane z historią ziemi cieszyńskiej i miasta Cieszyna (m.in. monety, sztandary, medale, archiwalia, dokumenty). Muzeum czynne codziennie oprócz poniedziałków.
Z pierwotnego wystroju rezydencjalnego zachowały się plafony, a w 3 salach cała polichromia z l. 1795-96, autorstwa Józefa Mayera. Najciekawszy jest salon egipski w skrzydle frontowym. Ściany ozdobione sześcioma freskami z motywami cieszyńskiej rotundy i wieży zamkowej, a sklepienie medalionami ze scenami mitologicznymi i dekoracją groteskową. Gościem Larischów był w 1813 książę Józef Poniatowski. W dawnej stajni znajduje się biblioteka, na dziedzińcu muzealnym lapidarium detali architektonicznych nie istniejących cieszyńskich zabytków. Pod pałacem istniało dawniej założenie parkowe z egzotycznymi krzewami.