Przy ul. Zamkowej 12 d. zamek Donnersmarcków z XVII w., dziś dom mieszkalny. Obok po przeciwległej stronie do lat pięćdziesiątych stał budynek polskiej szkoły założonej w 1713 i prowadzonej przez jezuitów. Kilka zabytkowych domów zachowało się jeszcze przy ul. Górniczej (2, 4, 5, 7), najcenniejszy (wolno stojący o czterospadowym dachu) pod nr. 7, tzw. dworek mieszczański z XVIII w., w którym w 1790 mieszkał niemiecki poeta J.W. Goethe, a w 1821 polski poeta historyk J.U. Niemcewicz. Obecnie siedziba PTTK Oddział Tarnowskie Góry.
Przez zaułki starego „Górniczego Miasta” proponujemy krótki spacer (ul. Gliwicka, Rynek, Piastowska, pl. Żwirki i Wigury, ul. Nałkowskiej, Ligonia, Legionów). Za parkiem, na starym cmentarzu, kościół św. Anny z 1617 (d. św. Jakuba), przebudowany w 1846.
Poza historycznym centrum, w dzielnicy Karłuszowiec, przy ul. Legionów klasycystyczny dwór Donnersmarcków, później siedziba zarządu dóbr i zakładów przemysłowych. Obecnie siedziba zespołu szkół zawodowych, m.in. technikum odzieżowego. Za bramą wjazdową na teren dziedzińca barokowa figura. Zachował się drzewostan parku przydworskiego, w głębi którego (dojście od strony ul. Ogrodowej) neorenesansowy pałacyk zimowy wystawiony przez Łazarza Henckel von Donnersmarcka (obecnie Szpital Miejski). Naprzeciw dworu (na rogu ul. Legionów) gmach technikum gastronomicznego (wzniesiony dla tarnogórskiej szkoły górniczej w 1892).
W ciekawym niegdyś parku angielskim w Reptach Starych do 1945 istniał zamek z XIX w. (spłonął), zbudowany w 1. 1893-98 przez księcia Henckel von Donnersmarcka w stylu niemieckiego renesansu, o sylwetce XVII-wiecznych zamków, z ładną wieżą. Zachował się jedynie park o pow. 188 ha, utworzony z naturalnych lasów. W parku okazy stuletnich świerków i dwustuletnich buków i jaworów. Na terenie parku w latach sześćdziesiątych wybudowano Górniczy Centralny Ośrodek Rehabilitacyjny. W parku znajduje się zejście do tarnogórskich podziemi – sztolni „Czarnego Pstrąga”. W pobliżu Rept (teren miasta Bytom) rezerwat przyrody „Segiet” o pow. 24 ha, w którym naturalny las bukowy ze świerkiem i sosną.
5 km na pd. zach. Tarnowice Stare (obecnie w granicach miasta Tarnowskie Góry).
Kościół św. Marcina z pocz. XV w., przebudowany w 1707, o barokowym wystroju i barokowych kaplicach (godna uwagi polichromia w kaplicach pn. i pd.), obok neoromański kościół paraf, z 1902 z dwiema wieżami o barokowych hełmach z ciekawymi freskami. W parku renesansowy pałacyk z XVI wieku.
Przy ul. Szczęść Boże 52 zabytkowa kopalnia – Muzeum Górnictwa Rud, położona między szybami „Anioł” i „Żmija”. Zwiedzającym udostępniono trasę turystyczną w starych wyrobiskach na gł. 40 m. Łączna długość tras – 1700 m. Do atrakcji turystycznych należy „Komora Srebrna” o pow. 500 m2. W XVIII w. eksploatowano tu rudę ołowiu. Obecnie odtworzono stanowiska pracy średniowiecznych górników wykorzystując do tego oryginalne narzędzia z epoki. Godne uwagi komory przy chodnikach „Anioł” i „Żmija”. Zabytkiem techniki górniczej jest murowana obudowa chodnika z kamienia wapiennego. W budynku muzeum obejrzeć można ekspozycje oryginalnych narzędzi pracy, kaganków górniczych, naczyń do wydobywania urobku. Na terenie kopalni skansen zabytkowych maszyn parowych. Muzeum czynne od poniedziałku do piątku w godz. 8.30-14, tel. (032) 185-29-81.
9 km na pn. wsch. Miasteczko Śląskie (w l. 1975-95 w granicach miasta Tarnowskie Góry).
Miasto (7500 mieszk.). Prawa miejskie od 1561. Huta cynku „Miasteczko Śląskie”.
Kościółek zrębowy z oddzielnie stojącą dzwonnicą z 1667 (z odrzwiami gotycko-renesansowymi), restaurowany w l. 1927-28. Obok neogotycki kościół paraf. Wniebowzięcia NMP z 1908.