BOLESŁAW

Stara wieś (320 m n.p.m.) nadana przez Bolesława Wstydliwego krakowskiej kapitule katedralnej (1279). Od poł. XV w. własność szlachecka. Osiedle górnicze, od końca XV w. znane z wydobycia rud ołowianych, a w XIX i XX w. rud cynkowych (galmanu). Od XVIII w. czynna huta ołowiu. W XIX w. oprócz kopalni czynne były gorzelnie i browar. W latach dwudziestych XX w. istniały w Bolesławiu 3 kopalnie galmanu, kopalnie rudy żelaza, 2 fabryki gwoździ, 4 młyny i 2 tartaki. W l. 1950-56 wybudowano Zakłady Hutnicze „Bolesław”, które w 1957 połączono z zakładami górniczymi, tworząc Kombinat Górniczo-Hutniczy „Bolesław”, w skład którego weszły nowe szyby kopalni „Bolesław” („Mieczysław” i „Władysław”) oraz nowe kopalnie „Olkusz” – 1968 i,Pomorzany” – 1974 (1 etap). W Bolesławiu działa również Zakład Doświadczalny Instytutu Odlewnictwa oraz Spółdzielnia Inwalidów „Laski”.

Bolesław uzyskał prawa osiedla w 1955. W l. 1975-91 w granicach Bukowna.

W osadzie zachowały się dwukondygnacyjne drewniane spichrze (zrębowe) z 2. poł. XVIII i XIX w., m.in. w zagrodach nr 11, 12, 13, 36, 46. Dwuwieżowy kościół paraf, z przełomu XIX i XX w. W ołtarzach rzeźby wykonane przez ludowego rzeźbiarza z Olkusza Pawła Turbasa. W zabytkowym parku dworek z pocz. XIX w. W 1. 1913-55 żyła w nim i tworzyła znana malarka Maria Płonowska (kolekcja jej obrazów w Olkuszu u państwa Kosińskich).

W Bolesławiu początek trasy na Pustynię Błędowską (ok. 5 km na pn.).